Varsayım

Darmadağın evlere bakıp yağmurlar yağdırıyordum ve umrunuzda değildi o evler.
Oysa ki en güzel insanlar oralardaydı.
Bakmak ve görmek ile ilgili bir şeydi.
Bakıyordunuz görmüyordunuz.
Bazılarınızsa hiç mi hiç bakmıyordu.


Camdan baktığınızda yağmur vardı bu gece.
Üşümüyordunuz belki ama elleriniz öyle hissettiriyordu sadece.
Ve kışlar çabuk geçmiyordu sadece bardakların da ellerinizi ısıttığını öğreniyordunuz.
En güzel cinayet silahıydı zarar vermem diyen bakışlar.
Sonra büyüyüp içine alıyordu. 
Soğuk, ıslak bir timsahın derisi gibiydi, ölmüyordu sadece bekliyordu.
Belki çoktan göç etmesi gereken kuşlardandınız ama bir yörüngede kılığınızdan çıkmıştınız.
Neyse.
Konuşmaktan kaçtığınız şeylerden bahsetmek istemem.
Bu gece sadece dürüst olduğunuzu varsayıyorum.


O yüzden üzerine soğuk bir şeyler al, öyle gel.