23 Aralık 2013 Pazartesi

Uçsuz Bucaksız Yeşil

Hiçbir şeyi fazla yadırgamazdı,
Kendini herkese yetebilen bir orman gibi hissediyordu.
Çünkü uçsuz bucaksız seviyordu.
Hadi göğsüme yaslan,
Radyoda Tom Waits çalsın,
Beraber gözlerimin yeşiline uzanalım.

Boynunun huzura paralel uzayan sıcaklığına yerleşebilirim.
Parmak uçlarınla parmak uçlarımı birleştirip gökyüzüne bir kuş çizebilirim.
Çünkü senin ellerini tutmanın şiirsel bir yanı var.
İkimizin de dizesi olduğu bir şiir.

Hadi bacaklarıma uzanıp uyu sen.
Ve avuçlarınla, dudaklarınla, dokunuşlarınla hep benim ol.