Kalbime bağdaş kurup oturmuşsun.
Valizinle gelmişsin, son durakta inmiş gibi.
Her şeyden habersiz girmişsin yaşantıma.
Dahil olmuşsun işte bir noktasından.
Gülüşlerinde birkaç şişe şarabı deviriyorsun şakaklarıma.
Konuşmak içinse kelimelere ihtiyacın yok
Aklından geçenleri öpüşlerinde okuyabiliyorum.
Ve dudaklarının kenarında yatıya kalmak istiyorum.
Zihninden geçirdiklerin,
Kalbine giderken gözlerinden okunuyor.
Sen bakarken bana, her şey rasyoneldir.
Ben sana bakarken, her şey tam tersine.
Benim savaşım zamanlaydı, ama kaybettim zamanla.
Bütün öldürülmüş duygularıma teker teker dokun şimdi.
Lirikal parmak uçlarınla, usulca.
Zamana verme beni.
Her dokunuşunda farklı bir pencere aç.
Sonra hepsine bir gökyüzü yerleştir.
Öpüşlerinde bir martı can bulsun.
Kanat çırptıkça seni hatırlayayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder